Bardzo ważna jest jakość wykonania drzwi – ich wygląd powinien odpowiadać opisowi producenta, co możemy sami ocenić. Nie powinny mieć żadnych usterek, a okładziny, profile produkcyjne nie powinny mieć rys, pęknięć, czy innych uszkodzeń mechanicznych. Połączenia konstrukcyjne profili ościeżnic i skrzydeł powinny pozwalać na stabilność, aby sąsiednie elementy nie przesuwały się. W przypadku zastosowania połączeń zgrzewanych elementów metalowych nie mogą wystąpić odpryski, przepalenia, pęknięcia czy miejsca niezgrzane. Przy zastosowaniu metody spawania elementów metalowych – powinny być dobrze wtopione, wolne od żużla i pęcherzy i nie powinny wykazywać przegrzania i pęknięć w samej spoinie lub strefie przejściowej. W miejscach łączenia kształtowników metalowych nie powinno być szczelin i uskoków, a płaskość miejscowa w miejscach połączenia kształtowników metalowych ościeżnic i skrzydeł musi odpowiadać następującym parametrom: dla kształtowników aluminiowych – dopuszczalna odchyłka od płaskości nie powinna przekraczać 0,4 mm, natomiast dla kształtowników stalowych – dopuszczalna odchyłka od płaskości nie powinna przekraczać 0,6 mm. Ważna jest też barwa i odcień – winny być jednakowe dla całej powierzchni.
Połączenia rozłączne powinny być dopasowane do kształtowników ościeżnic i skrzydeł i być łatwe w montażu i demontażu; ramy ościeżnic i skrzydeł – proste, bez skręceń, wichrowatości i trwałych odkształceń; stojaki ościeżnic – równoległe do siebie i prostopadłe do ościeżnic. Połączenia elementów drewnianych powinny być wykonywane bez szczelin i uskoków.
Próg konstrukcyjny lub montażowy powinien być połączony ze stojakami ościeżnicy w sposób zapewniający jej sztywność podczas transportu i przechowywania.
Osadzając i mocując okucia i elementy jezdne drzwi należy im zapewnić płynne otwieranie i zamykanie, a w przypadku montażu drzwi przesuwanych i składanych płynny przesuw.
Uszczelki uszczelniające styki skrzydeł z ościeżnicą, uszczelki osadcze szyb powinny być osadzone w sposób ciągły i bez naprężenia wzdłuż obwodu uszczelnianego styku lub obwodu szyby.
Wskazane jest, aby kupujący drzwi miał choćby podstawową wiedzę o ich podstawowych właściwościach, albowiem w przypadku drzwi zewnętrznych zgodnych z normą wyrobu, spora część właściwości technicznych może być pominięta (oznaczona jako NPD). Zgodność rzeczywistych wymiarów wyrobów z wymiarami deklarowanymi znajduje praktyczne potwierdzenie dopiero przy montażu drzwi. Dopuszcza się występowanie małych odchyłek, które jednak nie mogą być wyższe od wartości przepisanych do poszczególnych klas tolerancji.
Nie bez znaczenia dla kupujących jest estetyczny, ładny wygląd drzwi – czyli płaskość skrzydła (pofalowanie czołowej powierzchni skrzydła). Dokonuje się w tym celu badania płaskości ogólnej skrzydła (pomiary: zwichrowania, wygięcia wzdłużnego, wygięcia poprzecznego) oraz płaskości miejscowej, a dopuszczalne odchyłki nie powinny przekraczać wartości przepisanych do poszczególnych klas tolerancji .
Klasyfikację zestawów, zespołów drzwiowych w zakresie wytrzymałości przedstawia norma „PN-EN 1192:2001 Drzwi – Klasyfikacja wymagań wytrzymałościowych”. Przez parametry określające wytrzymałość drzwi rozumiemy:
- odporność zestawów drzwiowych na obciążenie pionowe,
- skręcanie statyczne,
- odporność na uderzenie ciałem miękkim i ciężkim oraz ciałem twardym.
Drzwi rozwierane powinny mieć sprawdzone wszystkie powyższe parametry, natomiast w drzwiach przesuwnych sprawdza się tylko odporność na uderzenia.
Dla każdej z klas wytrzymałości (przewidziano cztery klasy) ustalony jest poziom wymagań odpowiadający nominalnemu użytkowaniu w zależności od warunków eksploatacji – im wyższa klasa wytrzymałości drzwi, tym cięższe mogą być warunki użytkowania.
Zarówno niezamierzone uderzenie jak i większe obciążenie nieprzekraczające wartości przepisanych dla konkretnych klas eksploatacji, nie powinno mieć wpływu na pogorszenie ich właściwości, czy uszkodzenie drzwi .Wytrzymałość na obciążenie pionowe powinna być kontrolowana według „PN-EN 947:2000 Drzwi rozwierane – Oznaczanie odporności na obciążenie pionowe”.
Zasady przeprowadzenia badania statycznego obciążenia skręcającego przyłożonego do otwartego skrzydła drzwiowego zamocowanego we własnej ościeżnicy, zostały opisane w normie „PN-EN 948:2000 Drzwi rozwierane – Oznaczanie wytrzymałości na skręcanie statyczne”.
Ponadto ocenia się odporność drzwi na drobne rodzaje uszkodzeń (np. w wyniku uderzenia mebli i inne) badając odporność na uderzenie ciałem twardym. Jeżeli energia uderzenia nie przekracza energii dopuszczalnej (określonej dla danej klasy drzwi), średnia wartość średnic wgłębień nie powinna przekraczać 20 mm, średnia wartość głębokości powstałych wgłębień nie powinna przekraczać 1 mm, wartość maksymalna zaś nie powinna przekraczać 1,5 mm.
Bardzo ważną cecha drzwi jest trwałość oraz zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania, dlatego bada się również odporność drzwi na uderzenie ciałem ciężkim i miękkim. Zły dobór drzwi może spowodować, iż ulegną niespodziewanie szybkiemu zniszczenia. Jeżeli energia uderzenia nie przekracza energii przewidzianej dla danej klasy wytrzymałościowej drzwi, powstałe trwałe odkształcenia płaskości nie powinny przekroczyć 2 mm.- metodę badawczą opisuje norma „PN-EN 949:2000 Okna i ściany osłonowe, drzwi, zasłony i żaluzje – Oznaczanie odporności drzwi na uderzenie ciałem miękkim i ciężkim”.
Otwierając i zamykając wielokrotnie drzwi określić możemy ich trwałość mechaniczną – norma „PN-EN 12400:2004 Okna i drzwi – Trwałość mechaniczna – Wymagania i klasyfikacja”, przywiduje dziewięć klas trwałości mechanicznej drzwi (0–8) zależnie od przeprowadzonych liczby cykli zamykania – otwierania. Po wykonaniu odpowiedniej dla danej klasy liczby cykli zamykania – otwierania winny zachować swoją funkcjonalność, a elementy okuć oraz uszczelki po wykonaniu cykli, nie powinny ulec uszkodzeniom lub odkształceniom.
W praktyce w trakcie eksploatacji drzwi dość często dochodzi do uderzeń skrzydła drzwiowego o element oporowy (np. uderzenie o ościeżnicę), np. w wyniku przeciągów. Drzwi nie powinny zostać uszkodzone mechanicznie, nie powinny wystąpić trwałe odkształcenia, po następującej liczbie wstrząsów:
- 50 dla drzwi wewnątrzlokalowych,
- 300 dla drzwi wewnętrznych wejściowych,
- 500 dla drzwi zewnętrznych.
Kolejne części:
źródło: www.inzynierbudownictwa.pl
